ေဖ့ဘုတ္ကို ဖြင့္ၾကည့္
ဖတ္မိလိုက္တဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္
(ရီး) ေတြ ခ်ည္းပဲထပ္ေန
ညည္းေနတဲ့ ကဗ်ာဆရာကို
(ရီး) ဆရာလို႔ပဲ တခုတ္တရ ေခၚလိုက္မယ္။
ညီငယ္ မိုးသီး
(ရီး) ပဲကြာလို႔ ဆဲျပီး
မင္းလဲပဲ ျပန္ခဲ့ေတာ့
ရန္မကုန္တဲ့ ရန္ကုန္
ၾကိဳပံုက ခပ္သင္းသင္း
အတင္းပဲကို သဲသဲလႈပ္မၾကိဳ
ထင္သလို မျဖစ္ေတာ့
မိုးသီး
မင္းျပန္တာ ေဆာလြန္းတယ္တဲ့။
(ရီး) ဆရာ ကဗ်ာဖတ္
ေၾသာ္ ငါတို႔ကို သူ ဆဲေရး
ႏိုင္ငံ့အေရး ေျပာသလို
ေနာက္ဆံုးမေတာ့
ေၾသာ္ ..သူ ရန္ကုန္ကို ဆဲေနတာပါလား။
တိုင္းျပည္ကို တကယ္ခ်စ္
အႏွစ္နဲ႔အကာ
ခြဲကြာျပီး သိခ်င္သလား။
ဆင္းရဲေနတာ ဒီမွာ
ခ်ိဳ႕တဲ့ေနတာ ဒီမွာ
အေမဒီမွာ ေငြရွာျပီး လွမ္းပို႔လိုက္တယ္
ၾကိဳက္တာသံုးေရာ့ ဆိုျပီး
သူတို႔ တစ္ခါ ပို႔ဖူးသလား။
အေမ့ဆီက ေျပးလာသလား
လာ...ဒီမွာ ေနရာရွိတယ္။
လာ..ဒီမွာ လာေနလွဲ႔
အနည္းဆံုး ေပါင္မုန္႔နဲ႔ ေထာပတ္ေတာ့ စားရမွာေပါ့။
သို႔ေပမယ့္ မင္း...ဆဲတတ္ရမယ္။
ေလယာဥ္ပ်ံၾကီးစီး
အေမရိကားကျပန္လာ
သရက္က၊ ျမစ္ၾကီးနားက လာသူနဲ႔ေတာ့
ၾကိဳပံု ဘယ္တူပါ့မလဲ။
ကိုယ့္ သမိုင္းကို ကဗ်ာနဲ႔ေရး
(ရီး)ေလးေတာ့ မထပ္ေစခ်င္
ေနခ်င္ရင္ေန၊မေနခ်င္သေဘာ
ဦးသန္႔ ကၽြန္းေပၚမွာ
အေမရိကား အိပ္မက္ မက္ျပီးေတာ့
ေနလိုက္ဦးေပါ့။
တို႔ေတာ့ ဒီမွာ
အေမ့ ေရကိုေသာက္
အေမ့အိမ္ေအာက္မွာပဲ
ေရၾကီးၾကီး မိုးရြာရြာ
ဖ၀ါးမခြာပဲ ေနေတာ့မယ္။
သူမ်ား အိပ္မက္
တို႔မမက္ခ်င္
ကိုယ့္တိုင္းကိုယ့္ျပည္
ခ်မ္းသာဆင္းရဲ
ဘယ္ခါ မခြဲပဲ
ထမင္းရည္ေသာက္ျပီး ေနေတာ့မယ္။
ေထာပတ္က အီတတ္လား။
ေပါင္မုန္႔က သိုးတတ္လား။
ဂ်ိဳးမတက္ခင္မွာ
(ရီး)ဆရာ ျပန္လာခဲ့
တို႔တေတြလို ခပ္ကုပ္ကုပ္
ခပ္ႏုပ္ႏုပ္ ေနႏိုင္ရင္
ငစိန္ဆန္ အတူစား
တံခါး ဟေပးထားတယ္။
ျပန္ခဲ့ေတာ့ (ရီး) ဆရာ။
ေဖ့ဘုတ္ေပၚမွာ အမွတ္တမဲ့ေတြ႕မိလိုက္သည့္ ကဗ်ာဆရာတစ္ဦး အတြက္ (၇/၉/၂၀၁၂)
source: facebook ေဒါက္တာလႊမ္းမိုးဟန္![]()
ဖတ္မိလိုက္တဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္
(ရီး) ေတြ ခ်ည္းပဲထပ္ေန
ညည္းေနတဲ့ ကဗ်ာဆရာကို
(ရီး) ဆရာလို႔ပဲ တခုတ္တရ ေခၚလိုက္မယ္။
ညီငယ္ မိုးသီး
(ရီး) ပဲကြာလို႔ ဆဲျပီး
မင္းလဲပဲ ျပန္ခဲ့ေတာ့
ရန္မကုန္တဲ့ ရန္ကုန္
ၾကိဳပံုက ခပ္သင္းသင္း
အတင္းပဲကို သဲသဲလႈပ္မၾကိဳ
ထင္သလို မျဖစ္ေတာ့
မိုးသီး
မင္းျပန္တာ ေဆာလြန္းတယ္တဲ့။
(ရီး) ဆရာ ကဗ်ာဖတ္
ေၾသာ္ ငါတို႔ကို သူ ဆဲေရး
ႏိုင္ငံ့အေရး ေျပာသလို
ေနာက္ဆံုးမေတာ့
ေၾသာ္ ..သူ ရန္ကုန္ကို ဆဲေနတာပါလား။
တိုင္းျပည္ကို တကယ္ခ်စ္
အႏွစ္နဲ႔အကာ
ခြဲကြာျပီး သိခ်င္သလား။
ဆင္းရဲေနတာ ဒီမွာ
ခ်ိဳ႕တဲ့ေနတာ ဒီမွာ
အေမဒီမွာ ေငြရွာျပီး လွမ္းပို႔လိုက္တယ္
ၾကိဳက္တာသံုးေရာ့ ဆိုျပီး
သူတို႔ တစ္ခါ ပို႔ဖူးသလား။
အေမ့ဆီက ေျပးလာသလား
လာ...ဒီမွာ ေနရာရွိတယ္။
လာ..ဒီမွာ လာေနလွဲ႔
အနည္းဆံုး ေပါင္မုန္႔နဲ႔ ေထာပတ္ေတာ့ စားရမွာေပါ့။
သို႔ေပမယ့္ မင္း...ဆဲတတ္ရမယ္။
ေလယာဥ္ပ်ံၾကီးစီး
အေမရိကားကျပန္လာ
သရက္က၊ ျမစ္ၾကီးနားက လာသူနဲ႔ေတာ့
ၾကိဳပံု ဘယ္တူပါ့မလဲ။
ကိုယ့္ သမိုင္းကို ကဗ်ာနဲ႔ေရး
(ရီး)ေလးေတာ့ မထပ္ေစခ်င္
ေနခ်င္ရင္ေန၊မေနခ်င္သေဘာ
ဦးသန္႔ ကၽြန္းေပၚမွာ
အေမရိကား အိပ္မက္ မက္ျပီးေတာ့
ေနလိုက္ဦးေပါ့။
တို႔ေတာ့ ဒီမွာ
အေမ့ ေရကိုေသာက္
အေမ့အိမ္ေအာက္မွာပဲ
ေရၾကီးၾကီး မိုးရြာရြာ
ဖ၀ါးမခြာပဲ ေနေတာ့မယ္။
သူမ်ား အိပ္မက္
တို႔မမက္ခ်င္
ကိုယ့္တိုင္းကိုယ့္ျပည္
ခ်မ္းသာဆင္းရဲ
ဘယ္ခါ မခြဲပဲ
ထမင္းရည္ေသာက္ျပီး ေနေတာ့မယ္။
ေထာပတ္က အီတတ္လား။
ေပါင္မုန္႔က သိုးတတ္လား။
ဂ်ိဳးမတက္ခင္မွာ
(ရီး)ဆရာ ျပန္လာခဲ့
တို႔တေတြလို ခပ္ကုပ္ကုပ္
ခပ္ႏုပ္ႏုပ္ ေနႏိုင္ရင္
ငစိန္ဆန္ အတူစား
တံခါး ဟေပးထားတယ္။
ျပန္ခဲ့ေတာ့ (ရီး) ဆရာ။
ေဖ့ဘုတ္ေပၚမွာ အမွတ္တမဲ့ေတြ႕မိလိုက္သည့္ ကဗ်ာဆရာတစ္ဦး အတြက္ (၇/၉/၂၀၁၂)
source: facebook ေဒါက္တာလႊမ္းမိုးဟန္
